ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΙΠΠΟΕΙΔΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΙΕ (ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΖΩΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ)
Καθώς η ελληνική εγκύκλιος για την προστασία των ιπποειδών εργασίας βασίζεται στους κανόνες του ΟΙΕ, θεωρήσαμε χρήσιμο να μεταφράσουμε τα σημαντικότερα άρθρα του, ώστε να είναι ευκολότερη η παραπομπή σε αυτά.
Εισαγωγή
World Organisation for Animal Health and Welfare: Terrestrial Animal Health Code – 28/06/2019
Αρθρο 7.1.2. H Παγκόσμια Οργάνωση για την Υγεία των Ζώων έχει κατονομάσει τις Πέντε Ελευθερίες που πρέπει να διέπουν τη ζωή κάθε είδους για να εξασφαλίζεται η ευζωία του.
• Ελευθερία από πείνα και δίψα
• Ελευθερία από δυσφορία με κατάλληλο κατάλυμα και συντροφιά του είδους τους.
• Ελευθερία από πόνο, τραυματισμό και αρρώστια
• Ελευθερία έκφρασης της φυσικής συμπεριφοράς
• Ελευθερία από φόβο και δυστυχία
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7.12.ΕΥΖΩΪΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΙΠΠΟΕΙΔΩΝ
Άρθρο 7.12.3.
Υπεύθυνοι Οργανισμοί για την ευζωία των ιπποειδών εργασίας : Όλοι οι παρακάτω οργανισμοί θα πρέπει να διαθέτουν προσωπικό με τις απαιτούμενες γνώσεις και δεξιότητες για την εκτέλεση των καθηκόντων τους.
1. Η Κτηνιατρική Αρχή είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή των πολιτικών, της νομοθεσίας και των προγραμμάτων για την υγεία και την καλή διαβίωση των ζώων. Ωστόσο, στην περίπτωση των εργαζόμενων ιπποειδών, η ευθύνη μπορεί να μοιραστεί με άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες, ιδρύματα και συναφή ενδιαφερόμενα μέρη.
2. Άλλοι Κυβερνητικοί Οργανισμοί μπορούν να έχουν ευθύνη ανάλογα με το φάσμα χρήσεων των ιπποειδών και τα πλαίσια εργασίας τους. Για παράδειγμα, οργανισμοί αρμόδιοι για τη Βιομηχανική και Κατασκευαστική δραστηριότητα, μπορούν επίσης να φέρουν ευθύνη για τα εργαζόμενα ιπποειδή που εμπίπτουν στον κλάδο τους. Ιδιαίτερα στις αστικές περιοχές, ο οργανισμός Μεταφορών μπορεί να έχει νομοθετική εξουσία για την αντιμετώπιση της κυκλοφορίας και να διαδραματίσει ρόλο στην εξασφάλιση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος για την εργασία των ιπποειδών. Οι οργανισμοί Προστασίας του Περιβάλλοντος μπορούν να ρυθμίζουν και να επιβάλλουν μέτρα για την αποτροπή της πρόσβασης των ιπποειδών εργασίας σε μολυσμένες πηγές. Ο οργανισμός για τη Δημόσια Υγεία μπορεί να έχει νομοθετική εξουσία για την αντιμετώπιση των ζωονόσων. Οι Εκπαιδευτικές Αρχές έχουν ευθύνη στις σχολές γεωργικής, κτηνιατρικής και παρακτηνιατρικής κατάρτισης . Ένα κεφάλαιο σχετικά με την καλή μεταχείριση των ιπποειδών εργασίας πρέπει να περιλαμβάνεται στα προγράμματα σπουδών για την υγεία των ζώων και την παραγωγή.
3. Οι Τοπικές Αρχές είναι υπεύθυνες για πολλές υπηρεσίες και προγράμματα που σχετίζονται με την υγεία, την ασφάλεια και το δημόσιο συμφέρον εντός της δικαιοδοσίας τους. Σε πολλές χώρες το νομοθετικό πλαίσιο παρέχει εξουσία στις τοπικές κυβερνητικές υπηρεσίες όσον αφορά τις πτυχές των μεταφορών, της γεωργίας, της δημόσιας υγείας, της περιβαλλοντικής υγείας και των επιθεωρήσεων και των δραστηριοτήτων συμμόρφωσης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τα μέτρα για την υγεία των ζώων και την ευθύνη για τα εγκαταλελειμμένα ζώα. Οι οργανισμοί είναι υπεύθυνοι για την ανάπτυξη και την επιβολή της νομοθεσίας σχετικά με ιπποειδή που μεταφέρουν φορτία, ή τραβούν άμαξες και την κυκλοφορία τους στους δρόμους, την ταυτοποίηση των ζώων (καταχώρηση), την αδειοδότηση καθώς και τη διάθεση νεκρών ζώων.
4. Οι Ιδιώτες Κτηνίατροι είναι υπεύθυνοι για την παροχή υπηρεσιών και συμβουλών στους ιδιοκτήτες ή τους χειριστές των ζώων και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην επιτήρηση της υγείας τους, διότι μπορεί να είναι οι πρώτοι που θα βρουν ένα ιπποειδές που πάσχει. Μπορούν επίσης να διαδραματίσουν ρόλο (συχνά σε επαφή με την αστυνομία ή άλλες τοπικές αρχές) για την αντιμετώπιση περιπτώσεων παραμέλησης που οδηγούν σε προβλήματα ευζωίας. Η επικοινωνία μεταξύ των ιδιωτών κτηνιάτρων και της Κτηνιατρικής Αρχής είναι σημαντική και η δεύτερη είναι υπεύθυνη για τον καθορισμό κατάλληλων μηχανισμών για αυτήν την αλληλεπίδραση. Οι ιδιώτες κτηνίατροι μπορούν επίσης να αναλάβουν την ευθύνη της εποπτείας και του συντονισμού των παρακτηνιατρικών ειδικοτήτων που εμπλέκονται στην παροχή υπηρεσιών υγείας των ιπποειδών (οδοντικοί τεχνίτες, πεταλωτές κ.α)
5. Μη κυβερνητικοί οργανισμοί (φιλοζωικοί σύλλογοι/εταιρίες) και Διακυβερνητικοί Οργανισμοί πρέπει να κατανοήσουν το ρόλο των εργαζόμενων ιπποειδών και μπορούν να βοηθήσουν στη συλλογή και παροχή πληροφοριών για τη στήριξη της χάραξης πολιτικής, την προάσπιση και την προώθηση της υγείας και της ευημερίας τους. Οι τοπικοί οργανισμοί είναι δυνητικοί εταίροι των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών στην ανάπτυξη και εφαρμογή προγραμμάτων υγιεινής και πρόνοιας για την ευζωία. Οι οργανισμοί αυτοί μπορούν επίσης να συνεισφέρουν, μαζί με τους κτηνιάτρους και τις αρμόδιες αρχές, στην εκπαίδευση του κοινού όσον αφορά την ευημερία των εργαζόμενων ιπποειδών.
6. Οι Ιδιοκτήτες και οι χρήστες είναι τελικά οι κύριοι υπεύθυνοι για την ευημερία των εργαζόμενων ιπποειδών τους εξασφαλίζοντας την «πεντάδα» ελευθεριών στην ζωή τους (άρθρο 7.1.2.)
Άρθρο 7.12.4. Κριτήρια ή μετρήσιμα στοιχεία για την καλή διαβίωση των ιπποειδών εργασίας
Τα ακόλουθα μετρήσιμα αποτελέσματα βάσει μελετών μπορούν να είναι χρήσιμοι δείκτες για την καλή διαβίωση των ζώων. Η χρήση αυτών των δεικτών και τα κατάλληλα όρια θα πρέπει να προσαρμόζονται στις διαφορετικές καταστάσεις στις οποίες χρησιμοποιούνται τα ιπποειδή εργασίας.
- Η συμπεριφορά
Η παρουσία ή απουσία ορισμένων συμπεριφορών στα ιπποειδή μπορεί να υποδηλώνει πρόβλημα ευζωίας ,συμπεριλαμβανομένου του φόβου, της κατάθλιψης ή του πόνου. Οι συμπεριφορές διαφέρουν μεταξύ των αλόγων, των γαϊδουριών και των μουλαριών και απαιτείται καλή κατανόηση της φυσιολογικής συμπεριφοράς κάθε είδους. Ορισμένες συμπεριφορές δεν είναι ενδεικτικές μόνο ενός προβλήματος. Μπορεί να ισχύουν για ποικίλες περιπτώσεις. Η κατάθλιψη, η απάθεια, η ατονία, ο λήθαργος, σε ίππους που είναι συνήθως ενεργοί και σε εγρήγορση, είναι ενδεικτικά προβλήματος ευζωίας. Αλλαγές στη πρόσληψη τροφής και νερού μπορεί να υποδηλώνουν πρόβλημα ευζωίας (ιδιαίτερα αν έχουμε μείωση στη πρόσληψη τροφής). Αυτό μπορεί επίσης να είναι δείκτης για οδοντικά προβλήματα, ή κακή ποιότητα ζωοτροφών ή ακόμα και μόλυνση των ζωοτροφών.
Συμπεριφορές που υποδεικνύουν δυσφορία ή πόνο:
– Πίεση του κεφαλιού σε τοίχο, τρίξιμο των δοντιών, μούγκρισμα, αδυναμία συγκράτησης τροφής στο στόμα ή ανικανότητα για πρόσληψη τροφής. Αυτές οι συμπεριφορές υποδηλώνουν ασθένεια ή πόνο.
-Κατάθλιψη, στριφογύρισμα, χτύπημα του ποδιού, γύρισμα του κεφαλιού προς τα πλευρά, κύλισμα στο έδαφος και αδυναμία για επανόρθωση. Αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να υποδεικνύουν κοιλιακή ή άλλη δυσφορία.
-Αναστάτωση του εδάφους ή της στρωμνής. Τέτοιες συμπεριφορές μπορεί να υποδεικνύουν ασθένεια, κοιλιακό πόνο ή υποσιτισμό.
– Λίκνισμα από πόδι σε πόδι, χτύπημα του ποδιού, απροθυμία κίνησης ή μη φυσιολογική κίνηση. Τέτοιες συμπεριφορές μπορεί να υποδεικνύουν πόνο σε πόδι, ή στη σπονδυλική στήλη ή κοιλιακό άλγος.
-Επαναληπτικό κούνημα κεφαλιού ή αποφυγή της επαφής στο κεφάλι. Αυτές οι συμπεριφορές μπορεί να υποδεικνύουν πόνο στο κεφάλι, στο αυτί ή στον οφθαλμό.
-Φαγούρα, τρίψιμο, αυτοπροκαλούμενες εκδορές. Τέτοιες συμπεριφορές μπορεί να υποδεικνύουν δερματικά προβλήματα ή παράσιτα.
– Ανησυχία, νευρικότητα ,άγχος, άκαμπτη στάση και απροθυμία κίνησης, χαμηλωμένο κεφάλι, απλανές βλέμμα και διασταλμένα ρουθούνια, σφιγμένο σαγόνι, επιθετικότητα και αντίσταση σε όποιο χειρισμό, μπορεί να υποδηλώνουν πόνο που δεν είναι καθορισμένος στα άλογα. Στα γαϊδούρια, αυτές οι συμπεριφορές είναι πιο ήπιες και μπορεί να μην αναγνωρίζονται.
-Χλιμίντρισμα, κύλισμα, κλοτσιές στην κοιλιά, γύρισμα του κεφαλιού προς τα πλευρά και τέντωμα μπορεί να υποδεικνύει κοιλιακό άλγος στα άλογα. Στα γαϊδούρια, το ίδιο πράγμα εκφράζεται με θλίψη και κατάπτωση.
-Λίκνισμα από πόδι σε πόδι, μάζεμα των άκρων, περίεργη στήριξη του σώματος, άκρα που κρατιούνται τεντωμένα ή κρεμασμένα ή στραμμένα, μη φυσιολογική μετακίνηση και απροθυμία για μετακίνηση, μπορεί να υποδεικνύουν πόνους στα πόδια στα άλογα. Αυτά τα σημάδια είναι πιο ήπια στα γαϊδούρια αν και το επανειλημμένο ξάπλωμα κάτω είναι αναμφισβήτητα ενδεικτικό.
-Συνεχές κούνημα του κεφαλιού, αφύσικη συμπεριφορά στη στομίδα, αλλαγή στην πρόσληψη τροφής, ανορεξία και αδυναμία συγκράτησης τροφής στο στόμα, μπορεί να υποδεικνύουν πόνο στο κεφάλι και στα δόντια.
Συμπεριφορές που υποδηλώνουν φόβο
– Ασυνήθιστη αποφυγή των ανθρώπων, ειδικά όταν οι χειριστές ή αντικείμενα που σχετίζονται με το χειρισμό τους, έρχονται κοντά.
– Απροθυμία των ιπποειδών να εμπλακούν στη δουλειά ή ακόμη πλήρης άρνηση και επιθετική συμπεριφορά , ειδικά στη διαδικασία τοποθέτησης εξοπλισμού ή φόρτωσης.
Συμπεριφορές που υποδεικνύουν άγχος
Στερεότυπα του στόματος: δάγκωμα φραχτών, αεροφαγία (αναρρόφηση αέρα).
Στερεότυπες κινήσεις: Στροφές μέσα στο στάβλο, λίκνισμα από πόδι σε πόδι.
Αντιδράσεις : Παράξενη φωνή, ταραχή, κενώσεις.
2. Νοσηρότητα
Η νοσηρότητα, περιλαμβανομένων περιστατικών ασθένειας, χωλότητας, τραυματισμών ή μετα-τραυματικών επιπλοκών, μπορεί να αποτελούν άμεσο ή έμμεσο δείκτη της ευζωίας των ζώων. Η κατανόηση της αιτιολογίας της νόσου ή του συνδρόμου είναι σημαντική για την ανίχνευση πιθανών προβλημάτων καλής διαβίωσης των ζώων. Τα συστήματα βαθμολόγησης, όπως εκείνα που χρησιμοποιούνται για τη βαθμολόγηση της χωλότητας και της θρεπτικής κατάστασης, παρέχουν πρόσθετες πληροφορίες.
3. Θνησιμότητα
Η θνησιμότητα, όπως η νοσηρότητα, μπορεί να αποτελεί άμεσο ή έμμεσο δείκτη του καθεστώτος διαβίωσης των ζώων. Ανάλογα με το πλαίσιο, θα πρέπει να διερευνηθούν τα αίτια θνησιμότητας καθώς και τα χρονικά και χωρικά πρότυπα θνησιμότητας και πιθανές σχέσεις με τις πρακτικές κτηνοτροφίας και χειρισμού. Η νεκροψία είναι χρήσιμη για τον προσδιορισμό της αιτίας θανάτου.
4. Κατάσταση σώματος και φυσική εμφάνιση
Η κακή ή μεταβαλλόμενη κατάσταση και εμφάνιση του σώματος μπορεί να δηλώνει τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων και τα συστήματα βαθμολόγησης συμβάλλουν στην επίτευξη αντικειμενικότητας. Η παρατήρηση της εμφάνισης δίνει στοιχεία για τις συνθήκες ζωής των ζώων και την υγείας τους. Χαρακτηριστικά της φυσικής εμφάνισης που μπορεί να υποδηλώνουν κακή διαβίωση περιλαμβάνουν: – ανωμαλίες στα πόδια και τα άκρα, – πληγές ή τραυματισμοί, – αφυδάτωση ή σημάδια θερμικού στρες, – αφύσικες κενώσεις, – παρουσία παρασίτων, – μη φυσιολογικό τρίχωμα ή τριχόπτωση, -σώμα λερωμένο με κόπρανα, λάσπη ή βρωμιά – ισχνότητα.
5. Απόκριση στον χειρισμό
Οι κακή αλληλεπίδραση ανθρώπου- ζώου μπορεί να οδηγήσει ή να έχει προκληθεί από ακατάλληλο χειρισμό. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει την κακή οδήγηση και τις ακατάλληλες μεθόδους συγκράτησης ή την κακή χρήση των μαστιγίων και ραβδιών και μπορεί να οδηγήσει σε φόβο και αγωνία. Οι δείκτες περιλαμβάνουν τα εξής: -άρνηση ή απάθεια στη τοποθέτηση εξοπλισμού και φορτίων, επιθετικές αντιδράσεις από το ιπποειδές στον ιδιοκτήτη ή τον χρήστη, όπως απειλητικές εκφράσεις του προσώπου, κλωτσιές, δαγκώματα και αποφυγή ανθρώπινης επαφής.
6. Επιπλοκές από ελλιπή φροντίδα
Ορισμένες πρακτικές, όπως η στείρωση και η φροντίδα των οπλών, εκτελούνται συνήθως σε ιπποειδή για τον καλύτερο χειρισμό τους και τη βελτίωση της ανθρώπινης ασφάλειας και της καλής διαβίωσης των ζώων. Το πετάλωμα γίνεται για δύο κύριους λόγους, για την αποτροπή της φθοράς των οπλών και για τη βελτίωση της απόδοσης. Πολλά ιπποειδή λειτουργούν πολύ καλά και χωρίς πέταλα, κι αν συμβαίνει αυτό είναι καλύτερο να μένουν έτσι. Ωστόσο, η έλλειψη φροντίδας των οπλών εκθέτει το εργαζόμενο ζώο σε κίνδυνο τραυματισμού και φλεγμονής και μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα αλλαγές στο μέγεθος, το σχήμα και τη λειτουργία της οπλής.
Οι αλλοιωμένες οπλές που δεν έχουν φροντίδα μπορούν να δημιουργήσουν μακροπρόθεσμα προβλήματα σε άλλα μέρη του ποδιού και του σώματος λόγω αλλαγής στο βάδισμα και το βάρος. Εάν αυτή η φροντίδα παραμελείται διακυβεύεται σοβαρά η ευζωία των ζώων. Οι δείκτες τέτοιων προβλημάτων περιλαμβάνουν:
– λοίμωξη και οίδημα.
– χολώτητα.
– μυϊάση (δημιουργία αποστημάτων από αυγά μύγας).
-συμπεριφορά που υποδηλώνει πόνο ή φόβο.
– θνητότητα.
Επίσης να επισημάνουμε ότι κάποιες παραδοσιακές πρακτικές δεν βασίζονται σε επιστημονικές αποδείξεις και είναι εκ φύσεως κακές για την ευζωία των ιπποειδών. Καυτηριασμός τενόντων, κόψιμο των ρουθουνιών, κόψιμο του ουρανίσκου για θεραπεία φλεγμονής, τοποθέτηση επιβλαβών ουσιών σε τραύματα, θα πρέπει να εκλαμβάνονται σαν κακομεταχείριση.
7. Χολώτητα
Παραδοσιακά, χολώτητα στη βάδιση έχει οριστεί οποιαδήποτε αλλαγή στο βάδισμα του ιπποειδούς. Επιπλέον, η χολώτητα μπορεί να εκδηλωθεί με άλλους τρόπους όπως μια αλλαγή στάσης ή απόδοσης. Αυτές οι ανωμαλίες μπορούν να προκληθούν από πόνο στο λαιμό, το ακρώμιο, τους ώμους, την πλάτη, τα πλευρά, τους γοφούς, τα πόδια ή τις οπλές .
Ο προσδιορισμός της πηγής του προβλήματος είναι απαραίτητος για τη σωστή θεραπεία. Οι φλεγμονές ή οι ανωμαλίες στο βάδισμα είναι τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα στα ιπποειδή εργασίας που βλέπουν οι κτηνίατροι. Διάφορα συστήματα βαθμολόγησης είναι διαθέσιμα για την αξιολόγηση του βαθμού χολώτητας. Οι δείκτες τέτοιων προβλημάτων περιλαμβάνουν: – ανωμαλίες διαμόρφωσης των οπλών, -Άνιση στήριξη του σώματος · -άξονας και γωνίες οπλής και υποκνήμιου.
8. Καταλληλότητα για εργασία
Η ικανότητα για εργασία, σημαίνει την καλή κατάσταση του σώματος και της υγείας ενός ζώου, κυρίως λόγω άσκησης και σωστής διατροφής, ώστε να μπορεί να αποδώσει στη δουλειά. Διάφοροι παράγοντες όπως η ηλικία, η φυλή ή η φυσιολογική κατάσταση του ζώου (π.χ. εγκυμοσύνη) μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητά του να εργάζεται. Οι δείκτες της ανικανότητας του ιπποειδούς να εκτελέσει το απαιτούμενο έργο, περιλαμβάνουν την παρουσία υπερθερμίας, την χωλότητα, τη φτωχή θρεπτική κατάσταση ή την απώλεια βάρους, τραύματα που προκλήθηκαν από τον εξοπλισμό ή αρνητικές αντιδράσεις του ζώου ( πχ. στα ινία ή στη τοποθέτηση εξοπλισμού).
Αρθρο 7.12.6 Τροφή και νερό
1.Τροφή
Τα ιπποειδή είναι ζώα βοσκής, που στη φύση τρώνε μικρές ποσότητες αλλά τρώνε συχνά.
Η φυσική τους διατροφή είναι κυρίως χόρτα, τα οποία έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ακατέργαστα υλικά. Ιδιαίτερα στα άλογα πρέπει να παρέχεται πολλές φορές τη μέρα μια διατροφή που βασίζεται κυρίως στις φυτικές ίνες: γρασίδι, σανό ή κατάλληλη και ασφαλή εναλλακτική λύση, προκειμένου να μιμηθεί όσο το δυνατόν πιο στενά το φυσικό πρότυπο διατροφής τους.
Η ενέργεια, οι ίνες, οι πρωτεΐνες, τα μεταλλικά στοιχεία (συμπεριλαμβανομένων των ορυκτών ιχνοστοιχείων) και η περιεκτικότητα σε βιταμίνες στη διατροφή των εργαζόμενων ιπποειδών, αλλά και η ισορροπία, η ασφάλεια, η πεπτικότητα και η διαθεσιμότητά της, αποτελούν σημαντικούς παράγοντες που καθορίζουν τη δύναμη των ζώων, την ανάπτυξη και τη συνολική παραγωγικότητα, την υγεία και την καλή διαβίωσή τους.
Στα ιπποειδή εργασίας πρέπει να παρέχεται πρόσβαση σε κατάλληλη ποσότητα ισορροπημένης και ασφαλούς τροφής, για να καλύψει τις φυσιολογικές και εργασιακές ανάγκες.
Οι ιδιοκτήτες και οι χειριστές θα πρέπει να επιτρέπουν στα εργαζόμενα ιπποειδή να βόσκουν όποτε είναι δυνατόν και να παρέχουν επαρκή αριθμό διαλειμμάτων γι αυτό το λόγο. Οι φυτικές ίνες είναι σημαντικές για την πέψη. Όταν δεν είναι δυνατή η βοσκή, πρέπει να παρέχεται αποξηραμένο κομμένο χορτάρι . Κι όταν δεν υπάρχει κομμένο χορτάρι, τότε να παρέχονται ξηρές τροφές με μεγάλη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες. Ανεπαρκής παροχή ή δίαιτα, μπορεί να συμβάλλει σε ασθένειες, στρες, δυσφορία ή σε μη φυσιολογική συμπεριφορά των εργαζόμενων ιπποειδών και πρέπει να αποφεύγονται. Οι χειριστές θα πρέπει να γνωρίζουν τις διατροφικές ανάγκες των ζώων τους και να συμβουλεύονται έναν εμπειρογνώμονα για συμβουλές σχετικά με τη διαμόρφωση των σιτηρεσίων και τα προγράμματα διατροφής όταν χρειάζεται.
2. Νερό
Το πιο σημαντικό συστατικό για την καλή διαβίωση των ιπποειδών είναι το νερό. Τα ζώα εργασίας χρειάζονται τακτική και επαρκή πρόσβαση σε φρέσκο, καθαρό νερό που ικανοποιεί τις φυσιολογικές και εργασιακές τους ανάγκες, οι οποίες μπορεί να διαφέρουν.
Αρθρο 7.12.7 Παροχή προστασίας
Στα ιπποειδή πρέπει να παρέχεται στέγη τόσο στο χώρο αναμονής εργασίας όσο και στο χώρο ξεκούρασης. Η στέγη πρέπει να παρέχει α) προστασία από τις αντίξοες καιρικές συνθήκες/ από θηρευτές /από τραυματισμούς, β) καλό εξαερισμό και γ) τη δυνατότητα άνετης ανάπαυσης. Ο χώρος ανάπαυσης πρέπει να είναι στεγνός, καθαρός και αρκετά μεγάλος για το ζώο, να ξαπλώνει, να σηκώνεται και να περιστρέφεται εύκολα.
1.Προστασία από τη ζέστη
Η υπερθερμία είναι μια συνήθης κατάσταση για τα εργαζόμενα ιπποειδή σε ζεστά, υγρά κλίματα και οι χειριστές τους θα πρέπει να γνωρίζουν τον κίνδυνο που δημιουργεί . Οι ιδιοκτήτες και χειριστές ιπποειδών πρέπει να γνωρίζουν πώς να το αποφύγουν μέσω της παροχής κατάλληλης σκιάς ή καταφυγίου μαζί με επαρκές πόσιμο νερό και αποφυγή εργασίας σε ακραία υψηλές θερμοκρασίες. Οι ιδιοκτήτες μπορούν επίσης να εκπαιδεύονται στην αποτελεσματική θεραπεία της υπερθερμίας όταν η έγκαιρη κτηνιατρική βοήθεια δεν μπορεί να είναι διαθέσιμη. Οι συμπεριφορές που υποδηλώνουν υπερθερμία περιλαμβάνουν αυξημένο αναπνευστικό ρυθμό και προσπάθεια, διευρυμένα ρουθούνια, αυξημένη κίνηση κεφαλιού, έλλειψη ανταπόκρισης στο περιβάλλον και αυξημένη εφίδρωση.
2.Προστασία από το κρύο
Πρέπει να παρέχεται προστασία από το κρύο και τις ακραίες καιρικές συνθήκες, που μπορεί να βάλουν σε μεγάλο κίνδυνο, ιδιαίτερα τα νεογνά και τα νεαρά ζώα αλλά κι αυτά με φυσιολογική αδυναμία. Μια τέτοια προστασία παρέχει η στέγη, τα επιπλέον σκεπάσματα και οι κουβέρτες . Στη προσπάθεια προστασίας από το κρύο, δεν πρέπει να περιορίζεται ο αερισμός και η ποιότητα αέρα του χώρου. Συμπεριφορά που δηλώνει κρυοπληξία περιλαμβάνει τρέμουλο και ζάρωμα.
3.Προστασία από θηρευτές και τραυματισμό
Τα ιπποειδή εργασίας πρέπει να προστατεύονται από τα αρπακτικά ζώα ή από τροχαία ατυχήματα, τα οποία είναι συνηθισμένα όταν αφήνονται ελεύθερα να περιπλανηθούν . Σε περίπτωση που τα ιπποειδή βρίσκονται κοντά σε ζώα με κέρατα, πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την προστασία τους από πιθανό τραυματισμό. Η περίφραξη που χρησιμοποιείται πρέπει να είναι δομικά γερή αλλά χωρίς αιχμηρές προεξοχές ή οτιδήποτε θα μπορούσε να προκαλέσει τραυματισμό.
Άρθρο 7.12.12. Κατάλληλα φορτία στην εργασία (appropriate work loads)
Τα ιπποειδή συνεχίζουν να αναπτύσσονται μέχρι την ηλικία των 5 ετών, οπότε χρειάζεται προσοχή πότε θα ξεκινήσουν να εργάζονται. Γενικά είναι προτιμότερο να έχουν περάσει τα 3 έτη και οπωσδήποτε ποτέ πριν τα 2 έτη. Ζώα που υποχρεώνονται νωρίς σε φόρτο, θα παρουσιάσουν προβλήματα από τραυματισμούς στα πόδια και την πλάτη αργότερα στη ζωή τους, μειώνοντας την ευζωία τους αλλά και την απόδοση τους στη δουλειά. Επίσης πάντα πρέπει να υπολογίζεται η σωματική διάπλαση και φυσιολογική κατάσταση του κάθε ζώου καθώς και το περιβάλλον που καλείται να δουλέψει (έδαφος, κλίμα) ώστε το φορτίο να καθορίζεται ανάλογα. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται στα μεγαλύτερης ηλικίας ζώα και στις φοράδες τρείς μήνες πριν και μετά τη γέννα ώστε να μην κινδυνεύουν με αποβολή και μετά να έχουν χρόνο για θηλασμό και ξεκούραση.
Η εργασία δεν πρέπει να ξεπερνάει τις 6 ώρες την ημέρα, με 1 ή προτιμότερο 2 μέρες πλήρους αργίας την εβδομάδα. Θα πρέπει να δοθεί προσοχή στις καιρικές συνθήκες (η εργασία πρέπει να μειώνεται σε πολύ ζεστό καιρό).
Διαλείμματα θα πρέπει να γίνονται τουλάχιστον κάθε 2 ώρες και να τους παρέχεται καθαρό νερό . Τα ζώα θα πρέπει να λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες τροφής καλής ποιότητας που να ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερες απαιτήσεις τους. Μαζί θα πρέπει να υπάρχει διαθέσιμο νερό και η τροφή να είναι πλούσια σε φυτικές ίνες για καλύτερη πέψη.
Άρρωστα ή τραυματισμένα ζώα δεν πρέπει να εργάζονται. Κάθε ζώο που βρίσκεται κάτω από ιατρική παρακολούθηση μπορεί να επανέλθει στην εργασία μόνο με έγκριση του κτηνιάτρου.