Το βροχερό απόγευμα του 8ης Οκτωβρίου του 2021 ειδοποιηθήκαμε για δύο γαϊδουράκια στην περιοχή Διόνη στο Πικέρμι, που την προηγούμενη ημέρα είχαν δεχθεί επίθεση από αγέλη άγριων σκυλιών και χρειάζονταν επείγουσα περίθαλψη. Μεταβήκαμε αμέσως στη στάνη όπου έμεναν, μαζί με την ιππίατρό μας και διαπιστώσαμε πως έπρεπε εκείνη ακριβώς τη στιγμή να μεταφερθούν στο χώρο μας. Η ζωή τους πραγματικά κινδύνευε. Δεν είχαν κάνει ποτέ εμβόλια για τον τέτανο και οι ανοιχτές τους πληγές αποτελούσαν τεράστιο κίνδυνο να αποβούν μοιραίες. Σε συνεργασία με τον συνεργάτη μας μεταφορέα κ. Γιάννη Βασιλείου που κι αυτός από την πλευρά του κινητοποιήθηκε πολύ άμεσα, τα γαϊδουράκια σε λιγότερο από δύο ώρες ήρθαν στις εγκαταστάσεις μας.
Ήταν η πιο δύσκολη διάσωση που έχουμε ζήσει. Οι μεγάλες και βαθιές πληγές στα πίσω πόδια και την κοιλιά των γαϊδουριών, θύμιζαν περισσότερο επίθεση καρχαρία. Η κατάσταση των ζώων κρίσιμη. Η αγωνία μας τεράστια μαζί και το δέος μπροστά στη δυσκολία του έργου που είχαμε μπροστά μας.
Ακολούθησαν τρείς μήνες καθημερινής μάχης για να σωθούν οι δυο γαϊδουρίτσες. Χρειαζόμασταν ώρες για κάθε αλλαγή, καθαρισμό και επίδεση των τραυμάτων. Χρειάστηκαν ποσότητες επιδέσμων, αντιβιώσεων, αντισηπτικών και επουλωτικών σκευασμάτων. Και σίγουρα χρειάστηκε άπειρη υπομονή και επιμονή για τη μακρόχρονη νοσηλεία έως που να επουλωθούν τα δύσκολα τραύματα.
Περισσότερο από όλους όμως χρειάστηκε να βοηθήσουν τα ίδια τα γαϊδουράκια. Χωρίς να μας γνωρίζουν, μακριά από το σπίτι τους, εμπιστεύτηκαν απόλυτα τη ζωή τους στα χέρια μας από τη πρώτη στιγμή. Σκυμμένοι πίσω από τα πίσω τους πόδια και κάτω από τις κοιλιές τους για ώρες καθημερινά, δεν υπήρξε στιγμή που να αντιδράσουν με τρόπο επικίνδυνο για εμάς.
Όσοι έχουν ζώα πρέπει να δείχνουν υπευθυνότητα απέναντυ στις ανάγκες των ζώων τους, τακτικές αλλά και έκτακτες. Ο εμβολιασμός τους απέναντυ στον τέτανο είναι ίσως η βασικότερη φροντίδα. Ειδικά για ζώα που διαβιούν σε περιβάλλον με κινδύνους (πρόκες, λαμαρίνες, παλέτες κλπ.) και ο κίνδυνος τραυματισμού τους είναι καθημερινός, το κατάλληλο εμβόλιο είναι το ελάχιστο που πρέπει να κάνουν. Όταν κάποιος αναλαμβάνει ένα ζώο, ανεξάρτητα από το μέγεθος ή την ηλικία του, πρέπει να μπορεί να ανταπεξέλθει στο κόστος όποιας έκτακτης θεραπείας χρειαστεί, είτε αναλάβει να την εφαρμόσει ο ίδιος είτε την αναθέσει σε άλλον. Τα ζώα δεν είναι αντικείμενα!
Η Αμάντα είναι πολύ νεαρή και ψηλή, όμορφη και πολύ εκδηλωτική. Της έχει μείνει αναπηρία στο πίσω δεξί πόδι καθώς δεν ελέγχει καλά την κίνηση του. Καταφέρνει να περπατάει και να τρέχει, άλλες φορές με άνεση, άλλοτε πάλι χάνοντας το βήμα της. Γι αυτό και αποφασίσαμε να καθυστερήσουμε την ένταξή της στο μεγάλο κοπάδι. Όταν μας δείξει ότι μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της, τότε μόνο θα αποπειραθούμε την όποια επαφή.
Η πίεση που θα δεχθεί από τους άλλους
κινδυνεύει να την κάνει να στραβοπατήσει χωρίς έλεγχο και να δημιουργήσει χειρότερο πρόβλημα.
Η Δέσποινα πάλι είναι ένα γεροδεμένο γαϊδούρι, μεγαλύτερης ηλικίας. Έχει εργαστεί στο παρελθόν για χρόνια, καθώς τα λουριά του σαμαριού έχουν αφήσει σημάδια επάνω της. Είναι λιγότερο εκδηλωτική και πιο μαζεμένη, χαρακτηριστικό των ζώων που δεν συνήθισαν σε τρυφερότητες, αλλά είναι σταθερή και έμπιστη.
Χαίρεται να δέχεται χάδια και αγκαλιές αλλά ακόμα δεν τολμάει να τα ζητήσει.
Με την αγαπημένη φίλη της την Αμάντα μοιράζονται την αυλή του επάνω στάβλου και απολαμβάνουν την επαφή και τη φροντίδα όσων τις επισκέπτονται.
Και οι δυο τους εξακολουθούν και δείχνουν απέναντι μας μια ιδιαίτερη εμπιστοσύνη. Ακόμα κι αν δεν μπορούν να το πουν, είναι φανερό ότι θυμούνται κι ότι νοιώθουν ευγνωμοσύνη.
Κοντά μας σε κάθε βήμα η συνεργάτης ιππίατρος μας, που καθημερινά επόπτευε την νοσηλεία τους, ο Φιλοζωικός Παλλήνης που εξασφάλισε ιατροφαρμακευτικό υλικό κι ο GreekAnimalResque (GAR) που βοήθησε οικονομικά.
