• ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΥΖΩΙΑΣ

ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΥΖΩΙΑΣ

Οι παρακάτω κανόνες αντιπροσωπεύουν αυτό που εμείς σαν Κέντρο για το γαϊδούρι πρεσβεύουμε για τις συνθήκες και τον τρόπο που πρέπει να διαβιούν αυτά τα ζώα. Βασίζονται στους κανόνες του ΟΙΕ λαμβάνοντας υπ όψιν τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής πραγματικότητας.    

•             Τα γαϊδούρια πρέπει να ζουν παρέα με ένα τουλάχιστο σύντροφο του είδους τους, ή με άλλα ιπποειδή. Υπό προϋποθέσεις μπορούν να ζουν συντροφιά με άλλα φυτοφάγα οικόσιτα ζώα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ζουν ολομόναχα. Η συνεργασία ιδιοκτητών στην συστέγαση των γαΪδουριών τους, είναι επίσης μια καλή λύση, εφόσον συμφωνούν στις λεπτομέρειες της φροντίδας τους.

•             Ο ιδιοκτήτης πρέπει να τους παρέχει ικανή έκταση, μέσα στην οποία να ζουν ελεύθερα και όπου θα υπάρχει στεγασμένος χώρος για προστασία από τα καιρικά φαινόμενα.

•             Η αυλή τους πρέπει να έχει περίφραξη κατάλληλη για ιπποειδή για τον ασφαλή περιορισμό τους (πχ.ηλεκτρικός φράχτης/συρματόπλεγμα/φράχτης από σανίδες ή σωλήνες)

•             Τα υλικά του στάβλου/ στεγάστρου πρέπει να είναι καλά στερεωμένα και να μην έχουν επικίνδυνες  για πρόκληση τραυματισμού επιφάνειες.

•             Ο χώρος τους πρέπει να είναι καθαρός και χωρίς επικίνδυνα για την ασφάλεια τους αντικείμενα (σίδερα, γυαλιά, σκουπίδια).

•             Το μέγεθος της αυλής πρέπει να είναι ικανό για να εκφράζουν τη φυσική τους συμπεριφορά (περπάτημα, τρέξιμο, κύλισμα) με ελάχιστο τα 250τμ/για 2 γαϊδούρια. Όταν είναι στην αυλή τους κι εφόσον δεν έχουν επίβλεψη, δεν πρέπει να φοράνε καπίστρι ή περιλαίμιο ή όποιο άλλο αντικείμενο στο σώμα τους.

•             Ο χώρος τους πρέπει να είναι στην ίδια περιοχή που ζει ο ιδιοκτήτης ή ο φροντιστής τους.  Δεν συνιστάται να ζουν απομακρυσμένα και χωρίς καθημερινή επίβλεψη.

•             Δεν συνιστάται να ζουν σε κλειστό στάβλο. Εάν υπάρχει από παλιά τέτοια εγκατάσταση, τότε ο ιδιοκτήτης πρέπει να φροντίσει  για τη δημιουργία αυλής  γύρω από αυτόν, ή για τη μεταφορά τους σε αυλή για τις περισσότερες ώρες της μέρας.

•             Πρέπει να έχουν διαρκή πρόσβαση σε καθαρό νερό και τα σκεύη να καθαρίζονται καθημερινά.

•  Πρέπει να παρέχεται τουλάχιστον δυο φορές τη μέρα τροφή κατάλληλη σε ποιότητα και ποσότητα. Στα νεαρά ζώα και τις έγκυες ή λεχώνες φοράδες η τροφή πρέπει να παρέχεται τρεις φορές τη μέρα.

•             Είναι πολύ σημαντικό να έχουν πρόσβαση σε βοσκή καθημερινά για κάποιο διάστημα, το οποίο κυμαίνεται ανάλογα με την εποχή του χρόνου από 1 έως 8 ώρες τη μέρα.

•             Το δέσιμο σε ανοιχτό χωράφι για βοσκή δεν είναι προτεινόμενο, αλλά αν συμβεί πρέπει τα ζώα να εποπτεύονται πολύ συχνά, το διάστημα της περίδεσης να είναι μικρό και οπωσδήποτε να μην παραμένουν εκεί τη νύχτα. Το σχοινί τους πρέπει να έχει ικανό μήκος για να επιτρέπει την άνετη κίνηση, να είναι καλυμένο με σωλήνα ποτίσματος στο αρχικό – κοντά στο σώμα σημείο- για να μη μπορεί να πιαστεί στα πόδια τους. Δεν πρέπει να υπάρχουν εμπόδια πάνω στα οποία το σχοινί  μπορεί να μπερδευτεί. Σε κάθε περίπτωση ένα ζώο δεμένο στην ύπαιθρο, είναι εκτεθειμένο σε κινδύνους από τους οποίους το έχουμε αναγκάσει να μη μπορεί να διαφύγει. Αντί αυτού, προτείνουμε την χρήση ηλεκτρικής περίφραξης που διασφαλίζει την ελευθερία κίνησης, την καλύτερη βοσκή και την ασφάλεια των ιπποειδών.

•             Σε καμία περίπτωση δεν συνιστάται να ζουν μόνιμα δεμένα (ακόμα κι αν το σχοινί τους είναι μακρύ) και χωρίς προστασία από τα καιρικά φαινόμενα.

•             Το δέσιμο είναι καλό να γίνεται από καπίστρι ή από περιλαίμιο. Το καπίστρι πρέπει να είναι απλό και όχι εργασίας με αλυσίδα στη μύτη και να φοριέται χαλαρό (να αφήνει δύο δάχτυλα κενό). Το ίδιο χαλαρό πρέπει να είναι και το περιλαίμιο. Το δέσιμο από το ένα πόδι δεν συνιστάται, καθώς εύκολα μπορεί να δημιουργήσει τραυματισμό. Όσο για το παστούρωμα (δέσιμο δύο ποδιών μεταξύ τους) είναι μια απαρχαιωμένη μέθοδος που πλέον απαγορεύεται. Προκαλεί σοβαρές στρεβλώσεις, ενώ μπορεί να γίνει αιτία για σοβαρούς τραυματισμούς ή και ακρωτηριασμό.

•             Θεμιτό είναι το δέσιμο για παροχή φροντίδας, ιατρικών πράξεων, στη διαδικασία περιπάτου, σε κάποια μετακίνηση ή σε σημεία αναμονής για εργασία . Στην αναμονή εργασίας, το σχοινί τους πρέπει να επιτρέπει την κίνηση του κεφαλιού από την όρθια θέση έως το έδαφος. Όταν είναι δεμένα, πάντα πρέπει να εποπτεύονται.

•             Πρέπει να διατηρείται υψηλό το επίπεδο εξοικείωσης, κοινωνικοποίησης και χειρισμού του γαϊδουριού με τη συχνή επαφή και ενασχόληση του ιδιοκτήτη. Η καθημερινή φροντίδα δεν πρέπει να παραμελείται. Ένα μη προσεγγίσιμο ζώο δεν μπορεί να δεχθεί καμία ιατρική πράξη, ούτε βοήθεια αν χρειαστεί.

•             Ο ιδιοκτήτης πρέπει να συνεργάζεται με ιππίατρο (ή άλλο κτηνίατρο με γνώσεις στα ιπποειδή), με πεταλωτή και οδοντίατρο ιπποειδών, στους οποίους απευθύνεται για την πρόληψη ή την επίλυση θεμάτων υγείας.

•             Όλες οι απαραίτητες ιατρικές πράξεις που προβλέπονται, πρέπει να γίνονται συστηματικά και να σημειώνονται στο βιβλιάριο υγείας του κάθε γαϊδουριού, το οποίο πρέπει να επιδεικνύεται σε περίπτωση ελέγχου.

•             Ο ιδιοκτήτης οφείλει να κάνει ότι καλύτερο για τη θεραπεία και ανακούφιση του γαϊδουριού του από προβλήματα υγείας. Η μη παροχή βοήθειας σε ζώο που υποφέρει, συνιστά κακοποίηση.

•             Σε περιστατικά σοβαρής ασθένειας ή βαρύ τραυματισμού όπου ο κτηνίατρος κρίνει πως χρειάζεται ευθανασία, ο ιδιοκτήτης  πρέπει να κατανοεί και να συμμορφώνεται. Έχει δικαίωμα να ζητήσει δεύτερη γνώμη, αλλά δεν μπορεί να αδιαφορήσει, καθώς αυτό συνιστά κακοποίηση.

•             Ο ιδιοκτήτης οφείλει να παρέχει μια καλή ζωή στο γερασμένο γαϊδούρι του. Η εγκατάλειψη ή άλλες βίαιες πρακτικές είναι απαράδεκτες και πλέον διώκονται ποινικά.

•             Στην περίπτωση αναπαραγωγής, οι θηλυκές δεν συνιστάται να γεννούν πριν κλείσουν το 4ο έτος, αλλά ούτε μετά το 18ο έτος.

•             Επίσης συνιστάται να μην αναπαράγονται συνεχόμενα , αλλά το νωρίτερο ανά δύο έτη, ώστε να μένει χρόνος ξεκούρασης μεταξύ θηλασμού και επόμενης γέννας.

•            Είναι σημαντικό να μην αναπαράγονται φοράδες με προβλήματα υγείας, ή με προβληματική συμπεριφορά .

•      Το πουλάρι πρέπει να μένει με τη μητέρα του, τουλάχιστον έως ότου γίνει έξι μηνών.

ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΧΑΡΤΙΑ

•             Κάθε κάτοχος γαϊδουριού, πρέπει να τοποθετεί microchip και να δηλώνει το ζώο του στην αρμόδια Κτηνιατρική υπηρεσία της περιοχής του, όπου καταγράφεται στην κρατική Ηλεκτρονική Πλατφόρμα και παίρνει τα νόμιμα χαρτιά του από το κράτος (διαβατήριο ιπποειδούς).

•             Η πώληση/παραχώρηση/μεταφορά σε άλλη διεύθυνση, συνοδεύεται από ενημέρωση της Αρμόδιας Κτηνιατρικής υπηρεσίας, με τροποποίηση των εγγράφων του.

•             Το microchip καταγράφεται στα νομιμοποιητικά χαρτιά και στο βιβλιάριο υγείας.

ΕΡΓΑΣΙΑ/ ΑΝΑΨΥΧΗ

•             Στην  εργασία ή την αναψυχή πρέπει να τηρείται το ποσοστό βάρους που ορίζει ο νόμος, δηλαδή όχι περισσότερο από το 20% του βάρους τους.

•             Ο εξοπλισμός πρέπει να εφαρμόζει σωστά και να αφαιρείται μετά το πέρας της εργασίας.

•             Το ωράριο όπως ορίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό  για την υγειά και ευζωία των ιπποειδών (OIE – Terrestrial Animal Health Code – 28/06/2019) δεν πρέπει να ξεπερνάει τις 6 ώρες εργασίας την μέρα, με διαλείμματα ανά 2 ώρες. Επίσης είναι απαραίτητες  από μία έως δύο μέρες πλήρους αργίας ανά εβδομάδα.

•             Στους χώρους αναμονής πρέπει να υπάρχουν ποτίστρες, καθώς και σκίαστρα για προστασία από τον ήλιο ή τη βροχή.

•             Τα διαλείμματα πρέπει να γίνονται σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, όπου αφαιρείται ο εξοπλισμός, τα ζώα αφήνονται ελεύθερα να ξεμουδιάσουν, να πιουν νερό και να φάνε. Η τροφή πρέπει να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, για την καλή λειτουργία του πεπτικού.

•             Στην εργασία δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται κουτσά, άρρωστα, αδύναμα ζώα καθώς και φοράδες τρείς μήνες πριν και μετά τη γέννα.

•             Η επάνοδος στη δουλειά επιβεβαιώνεται μόνο από τον κτηνίατρο.

•             Η χρήση βίας με οποιονδήποτε τρόπο, με χτυπήματα ή  τιμωρητικές συμπεριφορές, θα πρέπει να επιφέρει πρόστιμα, αφαίρεση άδειας της δραστηριότητας έως και αφαίρεση του ζώου. 

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

•             Στα μέρη όπου υπάρχουν εργαζόμενα ιπποειδή, ο δήμος πρέπει να φροντίζει για την αρτιότητα των σταθμών αναμονής (δημιουργία στεγάστρων, χώρων διαλείμματος και ποτίστρες με παροχή καθαρού νερού).

•             Πρέπει να υπάρχουν ελεγκτές που επιτηρούν τις συνθήκες και τα ωράρια εργασίας καθώς και την κατάσταση των εργαζόμενων ζώων.  Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να είναι κατάλληλα καταρτισμένοι. Για αυτό, ο κάθε δήμος μπορεί να συνεργάζεται με την Κτηνιατρική Υπηρεσία και με αρμόδια φιλοζωικά σωματεία και οργανισμούς.

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

•             Στα μέρη που παρατηρείται δυσκολία στην τήρηση νόμων (πχ απαγόρευση του παστουρώματος στα νησιά), οι δήμοι και οι συνεταιρισμοί κτηνοτρόφων, σε συνεργασία με φιλοζωικές και σχετικές οργανώσεις,  μπορούν να οργανώσουν επιμορφωτικά σεμινάρια ώστε να βοηθήσουν τους ιδιοκτήτες να οδηγηθούν σε λύσεις σύμφωνες με τους κανόνες ευζωίας (πχ ηλεκτρικοί φράχτες για περιορισμό των ιπποειδών στα χωράφια).

•             Στις περιπτώσεις που παρατηρείται πλημμελής φροντίδα, οι αρμόδιες φιλοζωικές να έχουν την δικαιοδοσία να επεμβαίνουν συμβουλευτικά στους ιδιοκτήτες, δίνοντας οδηγίες και επιτηρώντας τη βελτίωση των συνθηκών, αλλιώς να προβαίνουν σε καταγγελία.  

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΟΝΑΔΕΣ ΓΑΛΑΚΤΟΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

• Στις γαλακτοπαραγωγικές μονάδες, θα ήταν καλό τα πουλάρια να θηλάζουν κατ΄αποκλειστικότητα έως και τον  3ο μήνα. Μετά μπορούν να περιορίζονται από τη μάνα, αλλά σταδιακά και όχι περισσότερο από 4 έως 10 ώρες/ημερησίως. 

•Οι  γαλακτοπαραγωγικές μονάδες θα πρέπει να έχουν ξεχωριστούς χώρους:

α) για κάθε επιβήτορα, ώστε να μη ζευγαρώνει ανεξέλεγκτα και να μη γίνεται επικίνδυνος για τους άλλους.

β) για τις έγκυες φοράδες μαζί με όσα θηλυκά πουλάρια έχουν περάσει το χρόνο θηλασμού.

γ) για τις λεχώνες με τα μωρά τους.

δ) για τις μητέρες και τα γαϊδουράκια τους, τις ώρες που ζουν παρέα.

ε) για τις μητέρες τις ώρες που απομονώνονται για να αρμεχθούν (ο χώρος πρέπει να είναι δίπλα στον προηγούμενο).

ε) για τα αρσενικά πουλάρια όταν περάσουν το χρόνο θηλασμού.

• Οι γαλακτοπαραγωγικές μονάδες καλό θα ήταν να έχουν προβλέψει για το παραπάνω σχεδιασμό πριν λειτουργήσουν. Συχνά παρατηρούμε την έλλειψη μιας τέτοιας οργάνωσης όπου επιβήτορες ζουν ανεξέλγκτοι ανάμεσα σε θηλυκές και λεχώνες με μωρά, τα νεαρά θηλυκά ζευγαρώνουν μόλις στον πρώτο οίστρο τους και υπάρχουν διαρκείς αιμομιξίες.

Πολύ σημαντική επίσης είναι η μέριμνα για την αποκατάσταση των πουλαριών που μετά τον χρόνο θηλασμού δεν είναι πλέον χρήσιμα. Μια μονάδα θα βρεθεί σύντομα με πολλαπλάσιο αριθμό ζώων από αυτόν που ξεκίνησε. Ιδιαίτερο πρόβλημα παρατηρείτα με τα νεαρά αρσενικά, καθώς είναι πρώτα στη σειρά των ανεπιθύμητων ενώ δεν υπάρχει ανάλογη αγορά να τα απορροφήσει.

 

Shopping cart0
Δεν υπάρχουν προϊόντα στο καλάθι!
Συνέχεια Αγορών
Wishlist 0
Continue Shopping