Δεχθήκαμε ένα τηλεφώνημα για κάποιο γαϊδουράκι που περιφερόταν ελεύθερο στην ανατολική πλευρά της πόλης του Κορωπιού και σπεύσαμε να εκτιμήσουμε την κατάσταση. Αυτό που αντικρίσαμε ήταν αποτρόπαιο ως τραγικό. Επρόκειτο για ένα κάτισχνο γαϊδουράκι με τεράστιες οπλές. Πριν προλάβουμε να καλέσουμε την αστυνομία, όπως πρέπει σε κάθε ανάλογη περίπτωση να γίνεται, εμφανίστηκε η σύζυγος του ιδιοκτήτη ισχυριζόμενη πως τους έχει “στήσει” ο πεταλωτής που θα έκανε τον εξονυχισμός, αλλά εντός των επόμενων ημερών θα έρθει και το γαϊδουράκι βρέθηκε στο δρόμο γιατί κατάφερε να λυθεί από εκεί που το είχανε δέσει.
Σημειωτέον πως κανένα ζώο δεν πρέπει να ζεί μόνιμα δεμένο και υπάρχει η διεθνής συνθήκη για τα δικαιώματα των ζώων που το περιγράφει με σαφήνεια.
Αφού κάναμε τις απαραίτητες συστάσεις και πήραμε τα στοιχεία του ιδιοκτήτη αποχωρίσαμε.
Λίγες μέρες μετά επισκεφθήκαμε το ζώο στο μέρος που ζούσε και είδαμε τις άθλιες συνθήκες που υπέφερε, δεδομένου ότι δεν είχε άλλες επιλογές. 
Ο πεταλωτής το είχε επισκεφθεί και είχε κάνει ό,τι θεωρούσε σκόπιμο να γίνει.
Είχαμε στεναχωρηθεί όμως πολύ γιατί κανένα ζώο δεν έχουμε το δικαίωμα να το περιορίζουμε και να του επιβάλουμε να ζει σε συνθήκες διαφορετικές από αυτές που η φύση του ορίζει. (Είναι μια πολύ ευγενική έκφραση γι΄αυτό που αντικρίσαμε)
Ήταν δεμένο σε μια παλιά καρότσα, ανάμεσα σε διάφορα σάπια και αλλοιωμένα ζαρζαβατικά από το παρακείμενο περιβόλι. (εντελώς ακατάλληλη τροφή). Η τοποθέτηση του “ιδιοκτήτη” ήταν πως του το χάρισαν πριν λίγο καιρό από κάποιο χωριό της Πελοποννήσου, όπου είχε βρεθεί για κυνήγι και δεν είχε προλάβει ακόμη να φροντίσει για τον στάβλο του.
Μετά από κάποιες μέρες επισκεφθήκαμε ξανά το περιβόλι και είδαμε ακριβώς την ίδια κατάσταση. Σημειωτέον δε πως το γαϊδουράκι ήταν ιδιαίτερα λιποβαρές.
Αποφασίσαμε αμέσως να κινηθούμε για να “σώσουμε” το ζώο.
Μη έχοντας χώρο στο στάβλο μας επικοινωνήσαμε με τον Ε.Σ.Π.Ι., ο οποίος μπορούσε να τον δεχθεί και να τον φιλοξενήσει όσο χρειάζονταν. Κάνοντας την απαραίτητη δήλωση στην αστυνομία, αλλά και έχοντας την υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη ότι παραχωρεί το ζώο χωρίς απαιτήσεις, κάναμε τη μεταφορά του “Κυριάκου” στις εγκαταστάσεις του Ε.Σ.Π.Ι.
Μετά από λίγους μήνες ο Κυριάκος βρήκε ένα καλό σπίτι κοντά στην Κερατέα και ευχόμαστε να βρει τη χαρά και την ασφάλεια που για τόσα χρόνια (ήταν περίπου 28-30 ετών) του είχανε στερήσει.
